بسم الله الرّحمن الرّحیم
الحمد لله ربّ العالمین
با سلام بر همه ی شما عزیزان
از یک جوانی که کرک و دیگر مواد اعتیاد آور را مصرف میکرده و ترک کرده و با خانواده اش که درگیر فقر هستند مدّتی بود در ارتباط هستم مطالبی شنیدم که فهمیدم یک معتاد را کسی درست و حسابی میتواند درک کند که خود دچارش شده باشد .
از جمله اینکه در مضمون کلامش بیان داشت که :
یک معتاد با ترک کردنش سریع به حالت قبل از اعتیاد برنمیگردد و نمیتواند فکر کند و تصمیم بگیرد ؛ او میتواند فقط برای آن روزی که در آن است فکر کند ،‏ قدرت هایش تحلیل رفته و درست نیمتواند فکر کند ،‏ نمیتواند تجزیه و تحلیل کند ،‏مدّتها زمان لازم است که بتواند به یک آدم معمولی تبدیل شود ....
واقعاً بسیار تأسّف بار است که یک جوان با قدمی اشتباه چنین در درّه ای سقوط کند .امّا آیا من و شما خطا نمیکنیم ؛‏ چرا همه اشتباه دارند و قدمهای خطا هم برمیدارند امّا جوانانی امثال این جوان قدمی که برداشته اند در لبه ی پرتگاه بوده و منجر به سقوطش شده ،‏حال نیاز به کمک من و شما دارد ،‏ و نباید طرد شود ،‏ باید حمایت شود و بتواند دوباره روی پای خویش بایستد ، بنده ای از بندگان خداست که باید بخشیده شود و به آغوش جامعه برگردد ،‏ شما ؛ من ؛ همه و همه باید با گذشت باشیم و برای آنها دل بسوزانیم و آنها را برای ترک اعتیاد و بازگشت به حالت عادّی کمک کنیم .
و نباید فراموش کرد که چه بسا اعمال و رفتار ما روحانیّت و دیگر مسئولین و بزرگان و والدین و غیره هم بی تأثیر نبوده است .

                            خدا از سر تقصیر همه ی ما بگذرد